+Vliegen vogels in v-vorm naar een ver oord
Hoog over kerktoren en klokkengeluid
Adem ik ijle lucht in pluimen weer uit.
Een vleugje winter danst even op het herfstig koord.
De zon zover op de horizon streelt mijn huid+
+In een bleke herfstzon zo windstil
Voelen wangen de najaarsgloed.
Gaat geur mee op de adem zo zoet.
Zien ogen een vogel op een kleurrijk blad.
Horen oren haar gezang
Zodat ik dit geluk vang.
Geeft mij, wat ik werkelijke wil+
+Niet hoeven denken: wat een feest?
Maar zo gaan niet altijd de grillen van de geest.
Ermee vertrouwd leren raken biedt ons mogelijk het meest+
21-08
Zacht de zomerwind
waar mijn lichaam goed gezind,
zich van harte met de adem verbindt
21-6 en 21-7. Wens jullie van harte mooie zomertijd
Laat innig het besef van voorbijgaan
Zo het zonlicht en schijnsel van de maan
Toe stil te staan
Hagel, wind en regen
In het voorbijgaan een zegen
Voel de adem meebewegen
Oh kwetsbaar wonderlijk lichaam
Dat is wat ik met mijn hart beaam
Enkel met een ogen blik opmerkzaam
Lentelucht ademt mij in zich
Mijn ogen dicht het zonlicht
Warmte hunkert naar mijn gezicht
Hoort mijn hart een vogelgedicht
21-2
Zorg goed voor jezelf en elkaar
Wie weet met een klein gebaar
Gun ons bovenal een gezond nieuwjaar
Wat het ook is dat je niet toeliet
Als de boom die je nu wel voor je ziet
Kwetsbaar als adem je voelspriet
Om me heen het gebulder van de zee
Mijn adem als het anker in haar schoot
Ben ik zo stil als het oog van de storm
Bewegingsvrijheid kwijt?
Is het de adem die je leidt
Je komt thuis je hart bevrijdt
Ongemak in lijf, hart of brein?
Alles aan jou mag er zijn
Weldaad van adem, je eigen domein
20-9
Maak anderhalve meter overbrugbaar?
Wordt adem, hart en lichaam gewaar
In contact met jezelf, in contact met elkaar
Dag druilerige dag zonder bries
Adem ik dat ik mijn hart niet verlies
Ruik regen, zie ragfijn druppels, weg pretenties
20-7 (Foto Tess Custers)
Als golven op zilte zee
Zo laat zich mijn lichaam mee
In mijn adem stilte innig tevree
Zo zomers de zon
Zo koester ik mijn lijf als cocon
Haar stralen mijn longen in en uit als de bron
Diepbedroefd of dolblij
Het kan en mag allebei
Met je adem komt het langszij
Angstigt het momenteel?
Is er mee omgaan even te veel?
Adem, ga erin, je bent al heel?
Het is uiteindelijk dankbaarheid
Die jou met een warm hart bevrijdt
Zich naast jouw adem neervlijt
Ondergaande zon, opkomende maan,
Kun je genieten dit voorbij zien gaan?
Mooi mens: adem dit te bestaan
12-19
Juist deze donkere tijd is eigen tijd.
Ervaar je daarin je eigen(vrij)heid?
Adem hoofd & hart met lichamelijkheid.
Vogel, wind, mens
Kijk, luister, beleef intens
Adem buiten je lichaamsgrens
(Foto: Tess Custers)
Teveel van jezelf gevraagd?
Voel hoe je lichaam het hart in zich draagt,
Waar de adem je geest behaagt.
Werk of leef ik, zo ik erbij blijf?
Adem ik met mijn longen mijn lijf.
Wacht een nieuw nu, waarin ik verblijf.
Even absent?
Adem met alles wat je bent.
Ben je nu weer bij dit moment?
Kun je niet-iets-denken
dit moment je adem schenken?
Het zo-zijn ervan met je glimlach wenken?
Kun jij je op de adem verlaten?
Met mist van lichaam en geest in alle staten
Nu het wezen ervan toelaten?
Niet gisteren, niet morgen
Juist nu voor jezelf zorgen
Hoofd en hart in je adembeweging borgen
Met routineklus bezig?
Kan dat rustig, aandachtig
Met je adem nu aanwezig
Moet je van alles &iedereen?
Van wie dan? Nu meteen?
Adem eens van top tot teen.
